زبان تالشی - گویش آستارا - فعل

زبان تالشی – گویش آستارا

فعل « رفتن »

مصدر :

شِه še ؛ شِی šey : رفتن

ماضی ساده :

بششیم bǝššim : رفتم

نشیم nǝšim : نرفتم

ماضی استمراری :

آشیم âšim : می رفتم

ناشیم nâšim : نمی رفتم

ماضی مستمر :

شِدَه بیم šedâ bim : می رفتم ، در حال رفتن بودم ، داشتم می رفتم

شِدَه نبیم šedâ nǝbim : نمی رفتم ، در حال رفتن نبودم

ماضی نقلی :

شه آیم šǝâym : رفته ام

شه آ نیم šǝâ nim : نرفته ام

ماضی بعید :

شه آ بیم šǝâ bim : رفته بودم

شه آ نبیم šǝâ nǝbim : نرفته بودم

ماضی التزامی :

شه آ ببم šǝâ bǝbǝm : رفته باشم

شِه آ نبم šǝâ nǝbǝm : نرفته باشم

شه آ ببُم šǝâ bǝbom : ( اگر ) رفته باشم

شِه آ نبُم šǝâ nǝbom : ( اگر ) نرفته باشم

مضارع اخباری :

شِدایم šedâym : می روم ، دارم می روم

شِدَه نیم šedâ nim : نمی روم

مضارع التزامی :

بشم bǝšǝm : بروم

نشم nǝšǝm : نروم

بشُم bǝšom : ( اگر ) بروم

نشم nǝšom : ( اگر ) نروم

مستقبل ( آینده ) :

باشیم bâšim : خواهم رفت

نی یاشیم niyâšim : نخواهم رفت

امر :

بش bǝš : بُرو

بشن bǝšǝn : برو ( امر ، تأکید )

بشا bǝšâ : بروآ ( تأکیدی )

بشیش bǝšiš : بروی ( آینده )

بشیشن bǝšišǝn : بِرَوی ( امر ، آینده ، تاکید )

بشیشا bǝšišâ : بروی آ ( تأکیدی )

بشان bǝšân : بروید ( جمع )

بشین bǝšin : بروید ( جمع ، آینده )

نهی :

ماش mâš : مَرو ، نَرو

ماشیش mâšiš : نروی ( آینده )

ماشان mâšân : نروید ( جمع )

ماشین mâšin : نروید ( جمع ، آینده )

.................

زبان ها و گویش های ایرانی ...

زبان های باستانی – زبان های ایرانی – زبان اوستایی – زبان پهلوی – زبان سغدی – زبان فارسی باستان – زبان تالشی – زبان گیلکی – زبان تبری – زبان تاتی – زبان آذری کُهَن – زبان کُردی – زبان لُری – زبان لَکی – زبان نایینی – زبان بلوچی – زبان سیستانی – زبان و گویش بوشهری – زبان و گویش هرمزگانی – زبان و گویش الموتی – زبان و گویش سمنانی – زبان مراغی