زبان تالشی - گویش آستارا - مصدر

زبان تالشی – گویش آستارا

مصدر – مصدرها – مصدر لازم – مصدر متعدی :

شِه še ؛ شِی šey : رفتن

پِه شِه še ؛ پِه شِی pe šey : بالا رفتن

وینده vinde : دیدن

داداشتِه dâdâšte : نگاه کردن

هاردِه hârde : خوردن

پاتِه pâte : پختن

سوتِه sute : سوختن

ویتِه vite : دویدن

واشتِه vâšte : پریدن

پِه واشتِه pevâšte : بالا پریدن

ویشتِه vište : جهیدن

هاندِه hânde : خواندن

بامی یِه bâmiye : گریستن ، گریه کردن

بوُنی یِه bǝvoniye : گریاندن

سری یِه sǝriye : خندیدن

سرُنی یِه sǝroniye : خنداندن

نوشتِه nǝvǝšte : نوشتن

ژای žây : زدن

راسی یِه râsiye : رسیدن

رُسُنی یِه rosoniye : رساندن

کاردِه kârde : کردن ، انجام دادن

رُکاردِه rokârde : فرستادن ، ارسال کردن

گلی یِه gǝliye : جوشیدن

گلُنی یِه gǝloniye : جوشاندن

پی یِه piye ؛ پی یِی piyey : خواستن

اِی شی یِه eyšiye : شکستن

اِشتِه ešte : شکستن

اِی شُنی یِه eyšoniye : شکاندن

اِشتُنی یِه eštoniye : شکاندن

اُمُتِه omote : یاد گرفتن

اُمُتُنی یِه omotoniye : یاد دادن

واندِه vânde : انداختن

هتِه hǝte : خوابیدن

ژی یِه žiye : زیستن ، زندگی کردن ، زنده بودن

سامی یِه sâmiye : ترسیدن

سُوُنی یِه sovoniye : ترساندن

گاتِه gâte : گرفتن

گاردی یِه gârdiye : گردش کردن ، گردیدن

پِشاندِه pešânde : پاشیدن

آشاندِه âšânde : افشاندن

کاشتِه kâšte : کاشتن

کشتِه kǝšte : کُشتن

کاشی یِه kâšiye : کشیدن

کِری یِه keriye : خاریدن

ماسی یِه mâsiye : شنیدن

هُتِه hote : گفتن

زنی یِه zǝniye : دانستن – توانستن

زاندِه zânde : زاییدن

نواِ nue : نهادن ، قرار دادن

داباستِه dâbâste : بستن

اُج کاردِه oj kârde : باز کردن

پِلِشتِه pelešte : لیسیدن

تاسی یِه tâsiye : خفه شدن

هاتِه hate : فروختن

استای ǝstây ؛ استانی یِه ǝstâniye : خریدن

لرزی یِه lerziye : لرزیدن

دوتِه dute : دوختن

دوشی یِه dušiye : دوشیدن

نشتِه nǝšte : نشستن

هاشتِه hâšte : اجازه دادن

لرسی یِه lersiye : خسته شدن

پِسی یِه pesiye : گسسته شدن

پِسِستِه peseste : گسسته کردن

و ...

زبان ها و گویش های ایرانی ...

زبان های باستانی – زبان های ایرانی – زبان اوستایی – زبان پهلوی – زبان سغدی – زبان فارسی باستان – زبان تالشی – زبان گیلکی – زبان تبری – زبان تاتی – زبان آذری کُهَن – زبان کُردی – زبان لُری – زبان لَکی – زبان نایینی – زبان بلوچی – زبان سیستانی – زبان و گویش بوشهری – زبان و گویش هرمزگانی – زبان و گویش الموتی – زبان و گویش سمنانی – زبان مراغی